Doenja ging naar Slovenië voor onze Karst plateau paardrijvakantie. Ze genoot van de mooie ritten, fijne paarden en gastvrijheid. Hier lees je haar reisverslag.
Op 2 augustus landde ik op Ljubljana – omdat ik tegen de avond opgehaald zou worden door de gids heb ik de middag zelfstandig doorgebracht in de Sloveense Hoofdstad. Op de afgesproken ophaallocatie voor de transfer ontmoette ik de 3 andere deelnemers, uit Frankrijk, Oostenrijk en Vlaanderen. Net als ik reisde iedereen deze week dus ‘solo’. Tijdens het diner in een gezellige pub maakten we nader kennis en kregen we vast de namen van onze paarden te horen. Luka voor mij, dat zou ik wel onthouden.
We sliepen deze week in de gezellige B&B Trnje gerund door een Sloveens/Deense familie, de kamers waren eenvoudig maar netjes, het ontbijt ruim voldoende en lekker. Ik had een eenpersoonskamer met een gedeelde badkamer op de gang. Met stallen, weides en rijbak aan huis was deze B&B goed berekend op ruiters en paarden. De volgende ochtend maakten we dan eindelijk kennis met Borut en enkele van zijn paarden bij de stal, zo’n 15 autominuten bij de B&B vandaan. Voordat we zelf onze paarden uit de wei mochten halen was het tijd voor een traditionele schnaps, na zdravje!
Toen ik Luka geborsteld had, en wat paardspecifieke informatie (lees: gebruiksaanwijzing) had gekregen, kon het western zadel erop. Het was voor mij de eerste keer dat ik dit zelf mocht doen, en blijkt na wat uitleg niet eens zo moeilijk. Gids Maya gaf wat toelichting op het western rijden zelf waarna we opstapten om het prachtige land te verkennen. En tja, dan ben je meteen verkocht. Want Slovenië is niet alleen een prachtig, vriendelijk, schoon land – de paarden zijn ontspannen, lopen fijn en het western zadel is gemaakt voor comfort.
Borut had op basis van de informatie die hij van de reisorganisatie(s) ontving de paarden aan de ruiters gekoppeld. Luka en ik waren een goede match! Bergen, bossen, bloemige weides, rotsen, herten, roofvogels en nauwelijks mensen. Veel afwisseling in landschap en de ritten, en de hele week prachtig weer! We reden die week 3 hele dagen en 2 halve, en iedere rit was weer anders. Na de eerste dagrit stonden de paarden bij onze B&B, aan het einde van de week reden we ze weer terug naar hun eigen stal/weide. Maya bracht ons in de tijd dat we niet reden naar excursies naar de imposante grotten van Postojna, kasteel Predjama, Lipica (Lipizzaner paarden) en het leuke stadje aan zee: Piran.
De stal heeft paardenwelzijn hoog in het vaandel, dat merkte je aan alles. We reden op fijne Quarter Horses (een deel half Sloveens warmbloed) en een IJslander, die ontspannen en lekker vlot liepen. Er was voldoende rust, ruimte en aandacht voor de paarden. Ook voor de ruiters werd meer dan goed gezorgd. Lekker eten, een ijsje, koffie thee of een borreltje, in alles werd voorzien!
Dit was mijn eerste solo-ruiterreis en ik kan niet anders zeggen dan dat het goed bevallen is. De dynamiek in de groep was ronduit goed, we hebben enorm gelachen en genoten. Het was natuurlijk jammer dat we de paarden gedag moesten zeggen maar we gingen met mooie herinneringen naar huis. Ik kan niet één specifiek hoogtepunt noemen, het landschap en de paarden brachten ons telkens weer in vervoering. Gaaf was in ieder geval de driegangen picknick onderweg naar de bergtop, waarbij een chef in een jagershutje voor ons kookte. En daarna met de paarden naar de bergtop met het mooiste uitzicht dat je je kunt voorstellen.
Bedankt voor deze fantastische week!
