Heleen ging op bezoek bij onze partnerranch in de Duitse Eifel. Deze stal ligt verstopt midden in de bossen in het prachtige gebied. Het is een echte westernranch waar je heerlijke ritten kunt maken tijdens het Westernweekend in Duitsland. In dit reisverslag vertelt ze meer over deze mooie ranch!
Het laatste stukje met de auto naar de ranch rijd je over slingerwegen door de prachtige bossen, ik vond het direct erg mooi hier! Ik wist dat de afslag wat lastig te vinden is, dat had ik eerder al gehoord van Piet, de eigenaar en gids van de ranch. Toch reed ik alsnog het smalle weggetje met brievenbus voorbij en moest ik keren. Gelukkig is het geen drukke weg!
Lang een grindpad zigzagde ik naar beneden langs een paar weilanden en kwam ik terecht bij de ranch. Piet stond me al op te wachten. Hij is een hele sympathieke en vriendelijke man die ook goed Engels spreekt en je hartelijk welkom heet. Piet zette direct koffie voor me en we gingen zitten in de ontzettend gezellige White Hat Saloon. De White Hat heeft een hele voorgeschiedenis en deze hoed hangt dan ook als pronkstuk aan de muur, net als vele andere voorwerpen wat het erg gezellig maakt. Het is een plek vol verhalen. Zo vertelde Piet bijvoorbeeld dat hij de paarden zelf traint met zijn vrouw.
Piet en zijn vrouw kopen de paarden als ze jong zijn en beleren ze zelf. Als ze helemaal mak zijn dan gaan ze mee met de ritten. Maar de paarden blijven niet hun hele leven op de ranch en daar zit een mooie filosofie achter. De paarden werken natuurlijk hard met steeds een andere ruiter op hun rug. De paarden worden na een paar jaar verkocht aan gasten die al een paar keer bij Piet hebben gereden en verliefd zijn geworden op één van de paarden. Zo komen ze goed terecht, krijgen de klanten een fijn rijpaard en kan het paard na een perfecte training heerlijk verder met een vaste ruiter. Leuk hè!
Sarah, de vrouw van Piet, kwam ook gezellig bij ons zitten. Zij had net de paarden verplaatst naar een ander weiland en er moesten nog een paar worden gehaald voor de hoefsmid. Omdat Sarah zelf weer verder moest zijn Piet en ik de paarden gaan halen uit een landje verderop, een klein stukje lopen (en klauteren!) bovenop een berg. Hier stond een kudde met prachtige paarden, waarvan veel Quarter kruisingen, koudbloeden en een muilezeltje. We brachten de paarden naar beneden naar de ‘stal’, wat eigenlijk een overdekking is met wat grote open stallen waar de paarden voor eventjes in gezet konden worden. Het is heel licht en luchtig en dat maakte het ook erg aangenaam voor de paarden.
Het was tijd voor een rondleiding op het terrein. Bij de White Hat Saloon is een grote binnenbak, daar traint Sarah veel met paarden van henzelf en met pensionpaarden. Ook worden er regelmatig clinics gegeven. Er is een zadelkamer en buiten zijn poetsplekken waar de paarden vastgezet kunnen worden. Er zijn meerdere gezellige plekjes op het terrein waar je kunt zitten, zoals bij een kampvuurtje met meerdere bankjes of gezellig bij het vijvertje. De sfeer is heel gemoedelijk en gezellig!
De knusse huisjes op het terrein zijn allemaal verschillend. Er is één groter huis met 4 kamers. Één kamer met een klein tweepersoonsbed, één slaapkamer met 3 bedden en 2 slaapkamers met tweepersoonsbed. De laatste twee kamers hebben een eigen badkamer. De andere twee kamers hebben een gedeelde badkamer in het huis. Ook is daar een sfeervolle overdekte veranda met zitplekken. Daarnaast is er nog een schattig huisje met alleen een tweepersoonsbed. Als je daar slaapt dan maak je ook gebruik van de gedeelde badkamer in het grote huis. Ten slotte is er nog een huisje met tweepersoonsbed en eigen badkamer. De huisjes liggen vlakbij elkaar.
Er was die middag een beginnersrit dus Piet ontving de gasten en de paarden werden klaargemaakt voor een bosrit. Na uitgebreide instructies mochten de gasten aan de slag; eerst poetsen. Piet hielp de ruiters bij het zadelen en voordat het hoofdstel in ging klom Piet op zijn eigen paard om te laten zien hoe ze de paarden sturen en welke tekens gebruikt worden tijdens de rit. Het hoofdstel kon in en de gasten mochten opstijgen. De paarden waren ontzettend braaf en rustig. Iedereen kreeg de tijd om even te wennen en toen er geen vragen meer waren gingen ze op pad!
Het prachtige gebied in de Eifel is adembenemend en ik kon er dan ook geen genoeg van krijgen. Helaas zat de tijd erop en moest ik weer terug naar huis, maar ik kom hier zeker nog eens terug op deze gezellig ranch!
