Begin november mocht ik op bezoek bij onze partner in Bulgarije om de ‘Land van de Thraciërs’ trektocht te proberen, hier lees je mijn reisverslag!
Zaterdagmiddag kwam ik op het vliegveld in Sofia aan en ging ik op zoek naar de andere reizigers. Al snel zag ik een dame staan met dezelfde rijschoenen als ik, dat moest wel één van de ruiters zijn! Rotraud, een Duitse vrouw van 70, had al 40 paardrijvakanties gemaakt! Ze was al eerder in Bulgarije geweest op een andere trektocht en had erg veel zin om een ander gebied te zien. De andere ruiter, Ester, had deze reis via Centaur Trails geboekt dus ik had vooraf al contact met haar gehad. We werden opgehaald door Bogdan, de gids en eigenaar van de stal in Bulgarije: de reis kon beginnen!
Voor we naar het hotel gingen bezochten we Plovdiv. In 2019 was dit de Europese culturele hoofdstad, en niet voor niets! Het was een sfeervolle stad met veel bezienswaardigheden, zoals een Romeins amfitheater. Mocht je je paardrijvakantie met een paar dagen willen verlengen dan raad ik een bezoek aan deze stad zeker aan. We overnachtten in een viersterrenhotel in Plovdiv waar een heerlijke maaltijd voor ons klaar stond. Normaal gesproken logeer je op een springstal maar vanwege een wedstrijd konden we daar niet naar toe. De laatste nacht hebben we daar wel gelogeerd. Het hotel was vlak langs de rijbaan gebouwd dus vanuit je kamer kon je de springtrainingen zien.
Zondag ochtend werden we naar het startpunt van de trektocht gebracht. De paarden stonden al klaar dus we stapten direct op voor het eerste deel van de rit. Ik kreeg Fatima, een kruising tussen een Fries paard en een Bulgaars ras. De andere ruiters reden op Shagya Arabieren. Het werd meteen duidelijk dat dit een snelle trektocht ging worden: we gingen een flink stuk galopperen. De paarden hadden er zin in maar waren goed onder controle te houden. Je kon merken dat ze goed getraind zijn en veel uithoudingsvermogen hebben! We vlogen door de maïsvelden.
De eerste dag reden we door een vlak gebied en konden we veel galopperen. De rit ging door dorpjes en weilanden. Onderweg stopten we voor een lunch van broodjes, geroosterde groente en vlees naast een rivier. Er ging ook een reserve paard mee op de trektocht. Dit paard liep gewoon los met de groep mee! Halverwege de middag kwamen we bij het eerste hotel aan. We overnachtten de hele week in hotels met zwembaden en sauna, ik heb dus veel baantjes gezwommen! Het is heerlijk om na de ritten een duik te kunnen nemen in het warme mineraalwater. Meestal kwamen we rond vier uur aan dus er was genoeg tijd om te ontspannen.
Het tweede dorpje waar we verbleven was een belangrijk centrum in de Romeinse tijd. Voor het ontbijt ging ik een wandeling maken langs de ruïnes. Er is een groot complex van Romeinse baden opgegraven en om het centrum van de stad staat een nog grotendeels intacte stadsmuur. Het is heel bijzonder dat dit zo goed bewaard gebleven is en er zijn nauwelijks andere toeristen. Op één van de andere dagen bezochten we de oudste Thracische tempel, uit de 5e eeuw voor Christus.
Langzaam werd het terrein heuvelachtiger en we reden steeds verder de bergen in. Op de derde dag was het erg mistig. We reden door dichte bossen en konden nauwelijks meer dan een paar meter om ons heen zien. Het gaf de bossen een erg mysterieuze sfeer! We lunchten bij een lodge in de heuvels, langzaam trok de mist een beetje weg en konden we meer zien. Het uitzicht was fantastisch! De volgende dag reden we naar het hoogste punt van de rit. Gelukkig was het vandaag zonnig dus we konden enorm ver kijken. De route ging verder door de vallei van de Rozen en door de heuvels terug naar het startpunt van de tocht.
De paarden stonden iedere nacht in een paddock bij de hotels. Een van de ochtenden zat er een hond bij de paarden. Ze had geen riem om maar zag er ook niet uit als zwerfhond. Wel was ze nog erg jong. We stapten op onze paarden en de hond liep met ons mee. Ze bleef de hele dag bij ons, tot het volgende hotel. Ze was erg lief en wilde graag geaaid worden, dus besloot de gids haar te houden! Ze mag nu in de stal bij de paarden wonen. Rotraud zei dat ze op haar vorige trektocht in Bulgarije ook een hond had gevonden, ze trekt ze aan!
Het was een gezellige week met lekker eten, super comfortabele hotels en mooie ritten. Dit is één van de snelste trektochten in Europa: op de eerste dag gingen we al 8 km achter elkaar galopperen! Het terrein is super afwisselend, we reden door weilanden, door de bossen en over de heuvels. Deze paardrijvakantie is een aanrader voor ervaren ruiters. Het is een perfecte combinatie van paardrijden, natuur en cultuur!
Groetjes van Aly
