Saskia ging naar Mongolië om onze Altai trektocht te maken, het werd een hele bijzondere ervaring! Hier lees je haar reisverslag.
Als kind zijnde droomde ik altijd al van het paardrijden in Mongolië. Naar mijn mening is dat ‘Het land’ van de paarden. Nu heb ik deze droom waarheid gemaakt en het was een van de mooiste ervaringen uit mijn leven. Tijdens deze reis zie en ervaar je enorm veel van de cultuur, beeldschone landschappen en natuurlijk rijd je super veel paard.
Onze reis begon bij het ontmoeten van de eigenaren van de paarden en de paarden zelf. De paarden zijn klein maar dit is totaal niet storend. Het zijn erg lieve, wollige paardjes die super veel kunnen hebben en die ons goed warm hebben gehouden tijdens het rijden. Naast dat de paarden allemaal super lief waren hadden ze ook een grote diversiteit in karakter waardoor er voor iedereen wel een match te vinden is. De groep waarmee je op reis gaat is ook divers en kwam van over de hele wereld. Sommigen hadden nog nooit op een paard gezeten en anderen reden al hun hele leven.
Je stapt ongeveer 2/3e van de dag en de rest is draven of galopperen. Om de 1,5 uur werd er een pauze ingelast waarbij de paarden even konden grazen en drinken. Tijdens deze pauze werd er vaak door mensen in het gras een dutje gedaan of genoten van de grazende paarden die om je heen lopen. Doordat je niet zo veel hebt kan je echt genieten van zulke kleine dingen als een grazend paard. Tijdens de eerste paar dagen reden we in de sneeuw en hebben we helaas veel moeten stappen omdat de paarden door de sneeuw niet goed konden zien waar ze liepen, maar als het kon dan ging het gas erop. Dit was het maximale gevoel van vrijheid wat ik heb ervaren. Je hoeft ook niet dichtbij de groep te blijven zoals in Nederland, zoals van je verwacht wordt als je bijvoorbeeld een strandrit doet. Dit vergroot het vrijheidsgevoel enorm en maakt de groep en paarden een stuk meer ontspannen. We reden ongeveer 7 uur per dag en trokken door het Mongoolse landschap heen. Deze natuur is zo beeldschoon en rustig. Je leeft echt van de natuur, de paarden en andere dieren om je heen.
Na het rijden kom je aan op de plek waar je die nacht gaat overnachten. Hier hebben we onze tenten opgezet en alles klaar gemaakt voor de nacht. De paarden staan vaak om je heen te grazen. Deze nachten kunnen erg koud worden. We hebben de eerste week ook veel sneeuw gehad en het kon ‘s nachts wel tot -10 graden worden. Echter als je ‘s ochtends uit je tent komt en de mooie natuur en de paarden ziet is het, het meer dan waard. Omdat het ‘s nachts zo ongewoon koud was voor de periode van het jaar met sneeuw erbij, hadden ze voor ons onderdak geregeld bij de lokale bevolking waardoor we veel van de cultuur hebben kunnen zien. ’s Avonds na het rijden hebben we veel muziek gemaakt met de bewoners van de huizen en gers waar we sliepen.
De nomaden hebben niet veel geld maar na een paar dagen met hen meegeleefd te hebben heb ik ontdekt wat een rijk leven ze hebben. De eerste keer dat ik door een dorp kwam vond ik het erg armoedig om me heen, maar na de reis waar je leert te leven met de basics en van de natuur waar het ’s nachts super koud kon zijn, ging ik een warm huisje steeds meer waarderen en kwam ik erachter dat ze het zo goed hebben. Meer hebben ze niet nodig en ze leven een heerlijk rustig bestaan. Dat gevoel is onbeschrijfelijk om mee te maken. De dieren waar ze van leven worden enorm goed verzorgd en hebben alle vrijheid. Op het moment dat we klaar waren met rijden bijvoorbeeld, werden de paarden gewoon losgelaten de wildernis in. De dag daarna gingen de eigenaren ze weer opzoeken en haalden ze de paarden terug, net als de andere dieren.
De mensen waar je bij logeert zijn super lief en openen hun hart en huis voor je. Daarnaast heb ik mensen nog nooit zo goed zien rijden. Bijvoorbeeld op het Eagle festival, waar veel tradities bij elkaar komen, was dit duidelijk zichtbaar. Deze mensen zijn echt in het zadel geboren en kunnen alles met hun paarden. Sommige spellen die we op het Eagle Festival hadden gezien, gingen we na de reis zelf ook spelen met de locals. Zo konden we de reis met een feestje afsluiten, dit staat bekend als de ‘Kazakh Games’. Zeker aan te raden deze spellen te proberen!
Verder heb je de mogelijkheid om voor de reis naar de winkel te gaan waar je wat snacks en drinken kan kopen. ’s Avonds wordt er heerlijk gekookt. Het eten is wel erg vet maar superlekker. Ze koken voornamelijk met geit of schaap en gebruiken alles van de dieren dus ook hun vet en melk. Het is even wennen voor je lichaam maar echt heel lekker. Daarnaast is het super om te zien dat ze alles gebruiken van een dier en dat niets verloren gaat. Advies is om wat fruit of vitamine C pillen mee te nemen of te vragen of ze dat willen meenemen want dit is nauwelijks aanwezig en dat ga je merken na een week alleen maar geit, schaap en aardappelen eten.
Deze reis is voor mensen die van kamperen houden en terug naar de basics willen. Je hebt geen douche. Je kan je wassen in de rivier en de WC is een gat in de grond met een zeiltje er omheen. Daarnaast slaap je dus buiten of als het te koud is in een ger of huisje. De dieren lopen om je tent heen. Ik werd bijvoorbeeld op een gegeven moment wakker met een kameel die half op mijn tent stond. Ook is er geen internetverbinding waardoor je optimaal van de reis kan genieten!
Als je dit leest en denkt dit klinkt geweldig, raad ik het zeker aan om deze reis te kiezen. Het was de mooiste ervaring uit mijn leven en ik heb het geluk dat ik al heel wat landen heb mogen zien!
