Januari is de perfecte tijd om op reis te gaan, al helemaal als het een paardrijvakantie op een warme bestemming is! Ik mocht naar Argentinië om twee van onze ranches te bezoeken. Mijn eerste stop was de estancia in Corrientes waar onze Ranchvakantie op een Estancia en de Estancia trektocht georganiseerd worden. Het was een fantastische week vol mooie buitenritten, koeien drijven en genieten van de zon!
Buenos Aires
Mijn reis begon in Buenos Aires waar ik een dagje bij kon komen van de vlucht. Één van de hoogtepunten van de stad is Arandu, een paradijs voor paardenliefhebbers! Hier verkopen ze prachtige poncho’s, rijkleding, leren spullen zoals traditionele Argentijnse hoofdstellen en zadels, dekens, polospullen en leuke souvenirs en cadeaus. Als je tijd hebt voor een bezoek raad ik deze plek zeker aan. Ik moest me inhouden om niet met een koffer vol spullen terug te komen.
Na een wandeling door de stad en heerlijke empanadas als diner ging ik naar het busstation om de nachtbus naar Esquina te nemen. Dit is de perfecte manier om op de stal te komen, de stoel leuningen in de bus kunnen helemaal plat en de stoelen zijn erg comfortabel dus je kunt prima slapen. Ik werd door één van de gaucho’s opgehaald op het busstation en kon nog een paar uur slapen voor het tijd was voor het ontbijt.
Onderdeel van de familie
Helemaal uitgerust en bijna gewend aan het tijdverschil schoof ik aan tafel voor eieren en traditioneel gefrituurd brood. Ik maakte kennis met Angie, haar man Diego en hun dochter Angie. Samen runnen ze deze estancia waar ze ook wonen. Ze doen echt hun best om je je thuis te laten voelen. Ik had het gevoel dat ik onderdeel van de familie was tijdens mijn verblijf. Het gezin en hun hele team stonden altijd voor me klaar!
Het was best wel warm, overdag werd het 35 graden! We stonden dus vroeg op om te gaan rijden. Meestal maakten we ‘s ochtends een rit van een paar uur en gingen we in de avond nog een uur of twee rijden. Normaal gesproken is dit een moerasachtig gebied met veel water en lagunes maar door droogte was er veel minder water dan anders. De gaucho’s moesten iedere dag kuddes koeien ophalen om te kunnen drinken en ik hielp graag mee!
Koeien drijven met de gaucho’s
Ik vind het super leuk om koeien te drijven en er was deze week veel koeienwerk te doen, dat kwam perfect uit! Één van de gaucho’s vroeg me mee om de buren te helpen om 200 van hun koeien naar een ander veld te brengen. Met een groep van zes ruiters waren we ongeveer 2,5 uur onderweg. Super leuk om te doen! Later in de week gingen dezelfde buren hun kalfjes vaccineren, ook daar mocht ik mee helpen.
Het was erg leuk om de gaucho’s aan het werk te zien. Het zijn fantastische ruiters en het is erg indrukwekkend hoe ze zonder veel moeite een kudde paarden of koeien bij elkaar drijven en lasso werpen. Op deze ranch wordt werk gedaan dat ook echt nodig is. De activiteiten worden niet speciaal voor de gasten gedaan. Het zijn dingen die de gaucho’s ook echt moeten doen, zoals koeien naar een andere wei verplaatsen.
Kilometers ver kijken
Hoewel ik hier ‘wei’ zeg is het meer een gigantisch veld. Je kunt hier urenlang rijden zonder verharde wegen tegen te komen. Je ziet alleen af en toe een gaucho rijden die zijn koeien gaat controleren. Het was nu erg droog maar normaal gesproken zie je overal plassen en rijd je door lagunes heen. Af en toe rijd je langs eucalyptus of palmbomen maar je kunt kilometers ver kijken.
De maaltijden waren een hoogtepunt van de week! Er wordt hier veel vers vlees gegeten, zoals biefstuk of varkensvlees van de barbecue. Zelf ben ik vegetariër maar ook voor mij was er meer dan genoeg. Ik kreeg heerlijke pasta’s, quiches, vegetarische empanadas en gevulde courgette, aubergine of pompoen. De toetjes waren fantastisch, mijn favoriet was een heerlijke cake met dulce de leche.
Oase
Tussen de ritten door zat ik graag buiten aan de lange tafel of in één van de zitjes in de tuin. Het voordeel van mijn werk is dat ik online overal kan werken en dit was de perfecte plek: buiten, in korte broek, met een drankje en uitzicht op de paarden! In de namiddag sprong ik in het zwembad om een half uur baantjes te zwemmen en daarna was ik weer helemaal klaar voor de avondrit!
De estancia is een oase van rust, het voelt echt als een klein paradijsje met de mooie tuin en de fijne sfeer. De week vloog voorbij, voor ik het wist stapte ik weer in de nachtbus naar Buenos Aires. Gelukkig vertrok ik pas laat en kon ik nog een laatste rit naar de lagune maken. Ik mis de fijne paarden, het heerlijke weer maar vooral de fijne mensen!
Groetjes Aly
