Grote heerser
In 1206 verenigde Temüjin de vele nomadenstammen die op de Mongoolse steppe leefden. Hij kreeg daarmee de titel ‘Genghis Khan’ of ‘grote heerser’. Daarna veroverde hij grote delen van Centraal Azië en zelfs een deel van Oost-Europa. Zijn geheim? Paarden! Genghis Khan zei ooit dat het makkelijk is om de wereld te veroveren vanaf een paard. Zijn krijgers waren ongelooflijk goede ruiters. Een van de dingen die zijn rijk zo machtig maakten was de snelle communicatie dankzij de vele boodschappers te paard. Nog steeds spelen paarden een belangrijke rol in de cultuur van Mongolië, er wonen in het land meer paarden dan mensen! Kinderen leren hier paardrijden voor ze kunnen lopen.

Op een paard geboren
In augustus 2019 stond Aly op de Mongoolse steppe te kijken naar een mini ‘Nadaam’ race. In deze race kwamen zo’n 20 kinderen aan de start. Ze legden een afstand af van 7 km. Wat de topsnelheden waren is niet bekend maar met de auto waren ze lastig bij te houden. Sommige van de kinderen reden zelfs zonder zadel. Zowel jongens als meiden van soms vijf of zes jaar jong vlogen over de steppe. Daarna werd er een spel gespeeld waarbij ruiters in volle galop naast hun paard moesten hangen om een object van de grond te pakken. Één ding was Aly direct duidelijk: deze kinderen lijken op een paard geboren.

Paard als transportmiddel
Gedurende de rest van haar verblijf in Mongolië werd duidelijk dat de volwassenen ook zeker niet voor de kinderen onderdeden: in dit land kan iedereen rijden. De paarden maken het zeker niet makkelijk. Het grootste deel van het jaar leven ze in het wild, in kuddes die vrij rondlopen. Wanneer de herder een paard nodig heeft, vangt hij er één, gooit er een zadel op en vliegt hij er in galop vandoor. Van bokken en steigeren trekt de herder zich niets aan, als een volleerd stuntman blijft hij zitten, wat het paard ook doet. Het paard is de partner van de herder als hij erop uit trekt om zijn vee te zoeken. Voor veel mensen is het nog steeds één van de belangrijkste transportmiddelen.

De Nadaam race
De echte Nadaam wordt in juli gehouden. Voor de Mongoolse bevolking is dit Nationale Festival te vergelijken met de Olympische spelen. Er zijn wedstrijden in worstelen, boogschieten en natuurlijk de paarden races. De jockeys moeten een afstand van maximaal 30 kilometer afleggen, in volle galop. Het winnende paard wordt vervolgens geëerd met een ceremonie. Hoe trots de Mongoolse bevolking is op de paarden blijkt uit de grote tempel nabij Arvaikheer, waar beelden staan van paarden die meerdere keren de Nadaam gewonnen hebben. In de meeste gers, de traditionele nomadententen, is een altaar gewijd aan de beste paarden van de familie. Hier hangen foto’s maar ook medailles en linten die de paarden gewonnen hebben. Mongolië is niets zonder paarden!

Foto’s: Ian Haggerty Photography, Sarah Farnsworth Photography